Josephine Baker jest chyba jedną z najbardziej rozpoznawalnych, barwnych postaci europejskich kabaretów z lat 20 i 30. Jej niepowtarzalny styl, kuse (nawet jak na dzisiejsze czasy) kostiumy, energetyczny taniec i wielka uroda sprawiły, że wielbiciele obsypywali ją prezentami (w tym również diamentami i samochodami). W ciągu życia oświadczono się jej ponad 1500 razy!

Josephine Baker, znana później jako ” Czarna Wenus”, „Czarna perła” i „Kreolska bogini” przyszła na świat w stanie Missouri w Stanach Zjednoczonych w 1906 r.

Dorastała jako pokojówka w bogatych domach, ale marzyła o scenie. Jej kariera rozwinęła się na dobre po przeprowadzce do Francji. Była pierwszą Afro-Amerykanką która wystąpiła w roli głównej w wielkiej produkcji filmowej i zdobyła międzynarodową sławę. W 1937 roku została obywatelką Francji.

Ernest Hemingway opisał Josephine jako „najbardziej sensacyjną kobietę ktokolwiek kiedykolwiek widział. Baker była muzą nie tylko dla niego, ale też dla F. Scotta Fitzgeralda, Pablo Picasso i Christiana Diora. Posiadała wiele egzotycznych zwierząt, w tym geparda o imieniu Chiquita, szympansicę o imieniu Ethel, świnkę zwaną Albertem, węża o imieniu Kiki, a także kozę, papugi, rybki, trzy koty i siedem psów.

Gdy wybuchła druga wojna światoma, Baker zgłosiła się na ochotnika jako szpieg dla Francji. Wspomagała francuski ruch oporu szmuglując wiadomości pisane niewidzialnym atramentem w nutach. Poczyniła też wiele wysiłków aby wesprzeć ludzi zagrożonych atakami wrogów, wysyłała prezenty świąteczne do francuskich żołnierzy i przemycała informacje zdobyte w Hiszpanii do Francji przypinając notatki do wewnętrznej strony bielizny. Została odznaczona Medalem Ruchu Oporu z Rozetą, a później otrzymała też tytuł Kawalera Legii Honorowej.

Baker wspierała ruchy praw obywatelskich i odmawiała występów przed segregowaną publicznością. Współpracowała z NAACP i jako jedyna kobieta przemawiała obok Martina Luthera Kinga Jr. podczas marszu w Waszyngtonie. Po jego śmierci otrzymała prośbę o zajęcie jego miejsca jako przywódczyni Amerykańskiego Ruchu Praw Obywatelskich, ale odmówiła mówiąc, że jej dwunastka adoptowanych dzieci jest „za młoda żeby stracić matkę”.

Baker występowała do końca życia. Zmarła w 1975 roku, cztery dni po ostatnim występie, na widowni którego siedziały takie postacie jak Mick Jagger, Shirley Bassey, księżna Grace z Monaco, Sophia Loren i Liza Minnelli.

(źródło: http://www.cmgww.com/stars/baker/about/biography.html)